Verassing: ik ben thuis!

Nou dat was leuk, nu ben ik thuis. Voor mijn ouders, vrienden & familie totaal onverwacht maar ik wist al voor meer dan 2 maanden dat ik op 16 December thuis zou komen. Waarom heb ik niks gezegd? Omdat ik dat grappig vond, sorry. Reden: ik wou liever kerst thuis vieren met de liefste familie die ik me maar kan wensen.

Tijdens mijn verblijf in Ierland heb ik veel gefilmd, bij 'video's heb ik dan ook iets nieuws geplaatst waar je mijn gehele avontuur kan bekijken.

Hier mijn laatste avond met mijn leukste Duitse vriendinnetje Anne!

9 December: Sinterklaas avond.

Mama had van de week al in veel paniek berichtjes gestuurd: "Is het pakketje wel op tijd aangekomen?" - "Nee mama, sorry". Er is veel slecht weer in Ierland en dat was blijkbaar de oorzaak waardoor mijn pakketje later kwam dan gehoopt: 5 december. Maar gister werd er op de deur geklopt & stond niet zwarte piet maar de postbode op de stoep. In zijn handen lag een paketje waarbij Godzilla nog een kabouter leek.

Nadat ik Eva, Aifoi & Ava (probeer dan maar eens de goede 'eva' aan te spreken haha) van school had gehaald was het tijd om uit te pakken! Het was een schatkist vol cadeautjes, voor Sarah, Eva & mijzef. - niet alleen voor Sinterklaas maar ook voor Kerst. Samen hebben we een paar van de Sinterklaas cadeautjes uitgepakt, we waren tenslotte al een paar dagen te laat dus we hadden haast!

Kleurboeken, pepernoten, chocolade letters, vlaggetjes & nog veel meer leuks! Ik had de meiden al wel eerder over Sinterklaas verteld dus ze wisten er ondertussen al alles van. We hebben een super leuke middag gehad & ons vol gepropt met alle lekkernijen. Ondertussen luisterden we doodnormaal naar kerstmuziek & was het hele huis versierd in kerst. Prima sinterklaas middag gehad!

Samen met Sarah hebben we die avond de rest van het paketje bekeken & de kerstcadeautjes liggen nu onder de kerstboom. Kunnen niet wachten tot kerst!

It's beginning to look a lot like christmas.

Sinterklaas is geweest (en ik kreeg ook een cadeautje) dus dat was leuk, ook at ik kruidnootjes die ik opgestuurd heb gekregen van mama. Hier is alles al in kerst sfeer & aangezien het de laatste dagen alleen maar stormt/ regent bedachten we om koekjes te gaan bakken, for santa ofcourse. En wat hadden we een plezier. Thee, kerstmuziek + dansjes mochten natuurlijk niet ontbreken.

Eindresultaat: Ze waren heerlijk! Maar we hadden een beetje teveel. Oplossing: Eva heetf vanochtend een doos vol meegenomen naar school & uitgedeeld. Ze hebben genoten!

Wat een heerlijke tijd van het jaar!!

Weekje op avontuur.

Zoals de titel al zegt ben ik een weekje op avontuur geweest. Deze keer zat al het openbaar vervoer gelukkig niet echt tegen - spannende verhalen zijn dus ook niet aanwezig. Afgezien van het feit dat een oude oma in het hostel mijn chocolade toetje had gestolen - of ik niet kon slapen door het geluid wat uit twee verschrikkelijke snurkende mannen kwam, is er niks gebeurd. Maar ik had wel veel plezier hoor, kijk maar leuk mee.

Het nationale Ierse museum van moderne kunst. -Ik bezocht dit museum & er was een tentoonstelling over mijn favoriete stroming: het surrealisme. Ook was er veel te zien over fotografie wat ik erg gaaf vind.

Trinity College Libary - Het meest bezochte plekje in Dublin voor toeristen. De entree was één grote grap. Ik moest een kaartje kopen voor verdikkeme €9,- (hallo ik ben een backpacker, ik moet mijn centjes sparen) - maar aangezien het één belangrijke bibliotheek was had ik dit er voor over. Het hielp ook mee dat ik de laatste maanden geobsedeerd ben door boeken. Welgeteld 14 boeken in bijna 3 maanden. Er stond een leuke mannelijke student achter de balie, beetje mee gebabbeld (knipoog hier, knipoog daar) & voordat ik het wist ik gratis binnen. Hiep hoera. #BackpackerSecret

Shopping Centre. -Aangezien de feestdag eraan komen: kerst winkelen. Foute rendier-truien, zoete chocolaatjes & ouderwetse kerstfilms. In deze prachtige hal kon ik het allemaal vinden, tijdens het shoppen luisterde ik ook nog naar de leukste kerstliedjes, ik werd helemaal blij!

Hostel leven. - Ik was de oplader van mijn mobiel vergeten, nergens hing een klok dus wat doe je dan? Ik maakte een foto met mijn camera aangezien daar de tijd op wordt weergeven. Dus dan krijg je dit soort foto's. Maar nu eerst ontbijt. Hierna nog vers gekookte eitjes, stukjes perzik & aardbei vla naar binnen gewerkt. Ongelofelijk dat je hiervoor maar €10,- per nacht hoeft voor te betalen toch haha? Ik vind het leuk.

Pashokjes plezier. - Ik eet misschien teveel chocolade, want ik scheurde uit mijn broek (alweer). Dus ik ging weer winkelen & aangezien ik geen foto's kon maken met mijn mobiel (leeg) moest het zo maar. Zijn deze paskamers niet het schattigste ooit? Lief!

Street art - Dublin Vintage Factory

Leuke dingen.

En hier een leuke foto om te laten zien dat ik vrienden heb (en plezier).

Pubs zijn mijn tweeede huis.

De afgelopen weken heb ik veel dagen doorgebracht in pubs met vrienden. Alle pubs zijn hier zo lief, cute, gezellig & wonderschoon. Onder het genot van een wijntje kan je luisteren naar de klanken van de Ierse Artietsen die elke avond te horen zijn in verschillende bars. Verder zijn houterig barkrukken hier niet meer van toepassing, het interieur is zoals thuis: met fijne banken, zachte stoelen & kussens waar je in kan verdwijnen. Je hoeft nooit meer naar huis.

Photoshoppen in cork.

Verder heb ik ook heb ik een soort van 'camera workshop' gehad van een jongen uit Pakistan die ik op een feest heb leren kennen. Dit was leuk & nu kan ik nog leukere foto's maken (nog leuker, is dat mogenlijk?). - en natuulijk spraken we af in een cafe (alweer, oeps). Mijn verslaving hier is warme chocolade melk, waarom? 1. omdat het heerlijk is 2. je krijgt er mini marshmallows bij, en die smelten & dat is hemels.

Irish Dancing.

Samen met 2 Duitse AuPairs en een meisje dat hier studeert uit Slowakije ben ik naar een Irish dancing class gegaan. Wat daar gebeurde: 1. Heel veel lachen. 2. Vallen en daarna niet meer kunnen opstaan. 3. Heel veel huilen van het lachen. - laten we het maar niet hebben over het uiteindelijke resultaat. Maar aan deze avond ook weer een heleboel nieuwe vrienden overgehouden, zulke leuke vrienden dat ik door hun werd uitgenodig voor een houseparty dat weekend. FEEST.

De houseparty dat weekend.

Was leuk. Met veel dansjes & drankjes. Vervolgens het feest voortgezet in de stad waar een Internationale Party voor studenten, au pairs & andere mensen werd georganiseerd. Ook hier veel leuke nieuwe mensen leren kennen. Nog meer. ha ha ha.

Zwak, ziek & misselijk.

Eva was ziek deze week - dat betekend overuren voor een aupair. Hoopvolle disney films, zachte denkens, warme thee, vers fruit, groene groentjes & veel gezeur. Maar ook deze dagen hebben we overleefd!

It's beginnen to look a lot like christmas.

Donderdag was er een groot evenement in de stad: Doe-de-kerstlichtjes-aan-evenement. Heb de stad nog nooit zo druk gezien, iedereen had lichtjes in de handen & kertmutsen op hun hoofdjes. Er waren optredens van allemaal mensen die lieve kerstliedjes zongen, het was gewoon heel gezellig. En na lang wachten was daar het aftellen dan eindelijk, 3, 2, 1 - de stad was zooo mooi!! Ik was hier met een paar duitse aupairs & mijn buik deed pijn van al het lachen na deze avond.

Regenwoud vol met dromen.

Zaterdag ben ik naar Blarney geweest, een 'must see' van Ierland. Er is een mooi park met een kasteel en prachtige tuinen. Het bezoeken van Blarney Castle staat op menig '100 things before you die' lijstjes, waarom? Als je alle trappen, en dat zijn veel, van het kasteel hebt beklommen kan je bovenin de toren een steen kussen die je geluk in de liefde brengt (of zoeits), het kussen ven de steen is alleen niet zo makkelijk. Voordat je het geluk tegemoet kan zien moet je je eerst in allerlij bochten wringen, op je buik liggen en hopen dat je niet naar beneden valt. - deze kans liet ik dus ook maar even aan mij voorbij gaan.

Een sandwich zo mooi dat die zijn eigen allinea verdient.

Gister was het zondag. Zondagen zijn ook hier bedoelt om niks te doen. Daarom kwamen Anne + Lara langs om niks te doen. Maar bij niks doen op een zondag hoort ook eten, daarom maakten we de mooiste sandwich ooit. + het was heel grappig om hier ook foto's van te maken. Omdat het niks doen verveelde hebben we ook nog fijn film gekeken, onder het genot van een kopje thee met 3 kilo chocolade. Sunday = Funday.

Mijn leven wordt alleen maar leuker en leuker hier.

Schapenpoep aan m'n Nikes

Ierland is een sprookjes land en ik leef mijn eigen sprookje. Dat is wat ik voelde deze week. Als een prinses door niemandsland aan het dwalen, mijn eigen dromen waarmaken. Alleen dromen zijn nooit perfect, neem dat maar van mij aan. Geordend & punctueel waren eigenschappen waarvan ik dacht dat die precies bij mij hoorde, deze week heeft anders bewezen. Ik neem je mee in het avontuur van mezelf met de ‘The Wild Atlantic Way’.

Vrijdagochtend. 10:20 Gaat mijn trein. Ging mijn trein.. Toeval bestaat niet, het is het lot dat wil dat ik die dag niet vertrek uit Cork, waarom niet? Er zijn stakingen.. Maar toch zijn ze zo lief om later die dag toch een paar treinen te laten rijden. Zo kom ik uren later (zie vertragingen van meer dan 2 uur op elk station) toch aan in Killarney.

De volgende dag ga ik met een touringcar langs The Ring of Kerry, dit was echt prachtig mooi, kan nog steeds niet geloven dat de zoiets bestaat. Deze dag heb ik ook nog een paar nieuwe Au Pairs uit verschillende landen ontmoet en dat was allemaal heel gezellig en leuk. Dag 3 in Killarney besteedde ik aan een bezoekje aan The National Park. Alweer een dag vol met pracht natuur, heb hier uren rond gelopen & mijn hoofd laten overdonderen door alle uitzichten.

Maar toen kwam maandag, de dag die altijd wel ellende met zich mee brengt. In Ierland is dat dus ook geen uitzondering. De bus naar Dingle zou om 9:30 vertrekken, ik was daar in tegen al om 8:45 op het busstation – Ik hou er nou eenmaal van om op tijd zijn. Om 9:30 is er nog steeds geen bus te herkennen, 10 minuten later ook niet. Een man verteld me dat dat normaal is voor Ierse bussen, dat het zelfs nog wel een half uur kon duren – alsof het niks was.

Tijdens het wachten app ik met papa over Dingle, ik vertel hem dat ik daar heen wil aangezien de film ‘Leap Year’ daar is opgenomen. Nee het is geen aanrader op de inhoud, maar de plaats waar het zich afspeelt is bijzonder mooi, door deze film ben ik dus ook verliefd geworden op Ierland. Vandaar dat ik besloot een bezoekje te nemen aan deze plek. Toen vertelde mijn vader even dood leuk dat hij het had opgezocht en dat het helemaal niet daar is opgenomen, dat zeggen ze alleen in de film. NOU LEUK. Daar gaat mijn wondere fantasie – mijn goede verhaal.

Slecht humeur aanwezig? Check. De bus is er nog steeds niet en ik voel argwaan opkomen. Na wat rondvragen blijkt het Bank Holiday te zijn, een feestdag waardoor de bussen amper rijden. Dit betekende voor mij: +3 uren vertraging. De tijd dood ik met mijn boek & snel is de bus dan ook daar. Ik stap in maar de buschauffeur zegt dat er wat mis is met m’n kaartje.. ‘Sorry madam, this ticket is for tomorrow. You can’t travel with this.” Godver eh, ik had de tranen in mijn ogen, wat een K U T dag. Aangezien je de bussen van tevoren moest boeken was het niet simpel opgelost met een extra kaartje kopen (bij te vermelden dat deze zeer prijzig zijn). Toch na een beetje puzzelen tussen de bus-mannen mocht ik mee.

Op een tussenstation moest ik ook weer een 1,5 uur wachten en hier raakte ik aan de praat met een hele oude man afkomstig uit Dingle. Het was een man die veel van de wereld had gezien en we hebben hierover dan ook lang gepraat. Aangezien ik vanaf het busstation ook nog 30 minuten moest lopen naar het hostel kreeg ik een lift aangeboden van deze man. (mama & papa: raak niet in paniek – ik leef nog) Totaal niet iets wat ik zou doen, maar deze man vertrouwde ik, ook was hij zo oud dat hij me niks had kunnen aandoen. Ja, ik denk na over zulke dingen. Zo kwam die dus aan met een heel ouderwets cool busje en bracht die me naar het hostel. Toch nog iets goeds aan deze dag.

Andere dagen verliepen prima en vol met geluk van het wondere Ierland. Veel aan wandelen gedaan met mijn nieuwe vrienden: de schapen (en hun uitwerpselen). Paar dagen later vertrok ik naar mijn volgende halte. Een reisdag dus, erger dan dit hoop ik niet dat het ooit gaat worden. Er stond een busreis van 6 uur op de planning, alsof dit niet erg genoeg was begon deze al om 7:15 – mijn wekker stond dus ook om half 6. Ik had besloten zo vroeg te reizen zodat ik nog wat aan mijn dag had op de volgende bestemming: Galway. Deze nacht sliep ik heerlijk, te heerlijk. Ik word om half 7 wakker, juist door mijn wekker heen geslapen. Met mijn stinkende lijf, niet gepoetste tanden, hongerige buik en warrige haar kom ik net op tijd aan bij de bus, goed begin van de dag.

Na 3 uren kom ik aan op het eerste overstap station, maar met vertraging waardoor ik een sprintje moet nemen om maar aansluitende bus te halen. Ik kom hier op tijd aan, maar mis mijn ticket. De chauffeur is haastig en laat me toch binnen zonder ticket. Na een minuut graaien in mijn tassen roep ik tegen de chauffeur dat die moet stoppen. Ik kon mijn ticket echt niet vinden en dus ook niet mijn portemonnee waar die in zat. Ik raak compleet in paniek en ren half huilend naar het busstation. (Belangrijk om te melden voor de gene die het niet weten: vorig jaar ben ik op reis mijn paspoort verloren en het heeft mij, mijn moeder en mijn vader belachelijk veel tijd en moeite gekost om een noodpaspoort te krijgen + een nieuw geldig paspoort) Dusja, allemaal flashback van toen kwam in flilsten voorbij in mijn hoofd. Om het erger te maken zaten ook mijn pinpas, zorgverzekering pas & behoorlijk was cash in mijn portemonnee. FUCK MY LIFE. In paniek wil ik een station medewerker te hulp vragen maar voordat ik dit kan doen wordt ik door een andere medewerker aangesproken: ‘Sorry, but did you lost your wallet?’ – Hij had me herkend van de foto op mijn paspoort. Ik kon deze man wel zoenen. Eind goed, al goed. Mijn bus had ik gemist maar dat boeide me niet, ik moest 2 uur wachten tot de volgende ging. (wees blij met het openbaarvervoer in Nederland).

Deze busreis ging langzaam, langzamer dan een schildpad die zijn laatste uren telt. Ik werd misselijk en ook best duizeling, afgezien van de slechte rijgedrag van de chauffeur kwam het misschien ook doordat ik amper had gegeten & gedronken die dag door de drukte. Mijn doel was dan ook om zo snel mogelijk een winkel in te rennen als ik in Galway was aangekomen, en dat deed ik dus ook. In de supermarkt stond ik bij het brood te twijfelen over welk soort ik nam aangezien ik dit zou eten mijn eieren & bacon.. eieren & bacon.. KUT. Op dat moment besefte ik dus ook dat ik mijn tas vol met boodschappen (restjes van de vorige dagen + andere spullen) in het bagagerek van de bus had laten zitten. Ja, dit kon er ook nog wel bij. Alweer met een sprint naar het busstation, ook deze keer had ik geluk. Het idee om nog wat aan mijn dag te hebben, was mooi maar werkte helaas niet. Het was al avond, het was tijd om mijn bacon te eten.

De laatste dag zou ik terug naar Cork, mijn woonplaats op het moment. Ook van deze reis kan je zeggen dat die niet totaal vlekkeloos verliep. Maar om ook dit weer helemaal te vertellen klinkt zo negatief, om kort te wezen had ik (verrassend genoeg weer) 4 uren vertraging. Ik was om half 1 ’s nachts thuis, dood moe. Eindelijk weer in mijn eigen bedje.

Misschien ben ik toch niet zo gestructureerd als ik dacht, moet ik beter opletten bij het boeken van kaartjes, aandacht houden op waar mijn waardevolle spullen zijn, minder impulsief bussen uitrennen of juist in. Maar waar is het grappige in dat? Ik heb nu tenminste verhalen te vertellen. Niet alleen aan de mensen thuis maar ook aan alle nieuwe vrienden, mensen, en busmannen die ik op deze weg heb leren kennen. Want oh man wat zijn de Ieren vriendelijk. Misschien kunnen we daar nog wat van leren in Nederland? Ik hoop het.

En oohja, vanochtend werd ik wakkergemaakt door mijn wekker om half 6 's ochtends... Beter laat dan nooit zeggen ze toch?

Happy Houseparty Halloween.

Gevangenis, wandelen & het wondere internet

Rechtsaf bij de stoplichten, dan 3 kruisingen rechtdoor, 2de afslag links aanhouden & dan een klein straatje in met een groen huis op de hoek. Ja, duidelijk? 1,5 uur door Cork gedwarreld omdat ik geen idee had waar ik was of waar ik naartoe moest. Jawel, ik moest naar de oude City Prison. Na de 3 kruisingen rechtdoor gaf ik het al op, dit werd hem niet. Toch besloot ik niet bij de pakken neer te gaan zitten maar juist te genieten van nieuwe plekjes in dit leuke plaatsje waar ik woon. Op mijn pad kwam ik een kerk tegen waar ik een tijdje heb doorgebracht. Net op het moment dat ik terug wilde keren naar de stad zag ik een bordje: Old Goal (prison) -> That way. Dus toch! Nou ik ben er gekomen, zelfs van mijn eigen geld een entreekaart gekocht (zelf betalen voor cultuur, zijn jullie trots mama & papa?) Daar een paar uur rondgedwaald. Ik weet niet wat het is, maar ik heb iets met oude gevangenissen. Raar? nee, cool. Alles klaar & gezien. Vervolgens naar FItzgerald Park gelopen en daar een tijd gezeten (picknicken) & wat gelezen. Heerlijk, het was ook nog prachtig weer dus ik heb me prima vermaakt.

Mijn andere dagen ga ik niet tot in detail met jullie doornemen. Het komt erop neer dat ik heel veel wandel & buiten ben. Cork is nog best groot en er zijn veel verschillende woonwijken met steeds hun eigen kleine centrum vol met leuke cafétjes en dingen die leuk zijn om te bezichtigen.

Aangezien mijn boeken voorraad er alweer door heen is besloot ik vandaag naar de bieb te gaan, ik mocht Sarah (hostmom) haar pas lenen dus dat was super lief van haar! Voor de rest heb ik leuk geshopt bij een paar vintage winkeltjes (te cute allemaal) - en oohja het was onverwachts PayDay vandaag dus vandaar dat ik mezelf heb getrakteerd op wat leuke nieuwe dingetjes. Vervolgens moest ik terug rennen om Eva op tijd van school te kunnen halen + daarna meteen eten koken + zorgen dat ze zich vermaakt + zorgen dat het huis netjes is + zorgen dat ze haar huiswerk doet + zorgen dat ze niet huilt. HOE DOEN MOEDERS DAT TOCH?!?!? Vandaag was de eerste echte dag dat ik er moeite mee had, maar dat kwam misschien ook door Eva haar buien. Het heeft vandaag voor het eerst sinds 2 weken geregend (niet buiten kunnen spelen) en daarom verveelde Eva zich & zo gedroeg ze zich ook. LASTIG. Uiteindelijk uit alle wanhoop haar voor de buis gezet met Toy Story 3 (Mijn keuze, misschien had ik meer kijkplezier dan Eva, maar dat terzijde). Nu ligt ze gelukkig fijn met haar oogjes dicht op bed. Althans dat hoop ik.

Zojuist ben ik lid geworden van een Facebook groep Au Pairs Cork Ireland, op aanraden van Sarah. Na wat rond kijken heb ik gereageerd op een paar oproepen om nieuwe mensen/ Au Pairs te leren kennen in de buurt. Met resultaat: in November ga ik samen met een Italiaans meisje een weekendje naar Dublin & zaterdagavond ga ik met een Duits meisje naar de Pub in de stad. Leuk om extra bij te vermelden: dat meisje kende Harlingen. Blijkbaar zit ze op een school die uitwisselingsprojecten doet mijn oude middelbare school (simon vestdijk), hoezo de wereld is klein!!

Ander leuk nieuws!! Ik heb deze zomer een meisje ontmoet op Pinkpop die vertelde dat ze mee had gedaan aan een lift wedstrijd (naast de weg staan, hopend dat iemand je meeneemt naar een bepaalde bestemming) - Ik was echt compleet onder de indruk dat ze dat durfde, ik wou dat ook. Wat houd me tegen? Dat het gevaarlijk is misschien, ja. Maar daarop heb ik iets gevonden: iemand. Via het internet kan tegenwoordig alles en zo heb ik dus ook een maatje gevonden waarmee ik hoogstwaarschijnlijk deze zomer ga reizen/ liften / couchsurfen (zoek zelf maar op). Hoogstwaarschijnlijk naar Lissabon, naja daar wil ik heen & anders naar waar de mensen ons brengen!

Dus tot nu toe: veel avontuurtjes, veel leuke nieuwe dingen & veel nieuwe mensen.

(PS: Ik heb ook een nieuwe video toegevoegd die jullie kunnen zien, mond houden over de slechte kwaliteit)